Mijmeringen van een memon
Waarom heten die korte tekstjes ‘memeringen’?
Het zijn mijmeringen van een memon, dus memeringen.
Mijmeringen snap ik, maar een ‘memon’?
Een memon is een organisme met zintuigen en een zenuwstelsel.
Oh, dus een memon is een dier?
Nou, niet helemaal, want veel kleine dieren, zoals pantoffeldiertjes en andere protozoën, hebben geen zenuwstelsel.
Een dier met een zenuwstelsel dan?
Nee, ook niet helemaal, want mensen denken bij dieren niet aan toekomstige, technische neurale-netwerk organismen. Dat zijn robots, geen dieren, zeggen ze meestal.
Nou, als ze technisch zijn, dan zijn het toch robots?
Ja, we noemen het wel robots, maar je moet niet denken aan robots die wij mensen hebben geprogrammeerd, zoals robots in de auto industrie. Ik bedoel robots die net als mensen een neuraal netwerk en zintuigen hebben, alleen dan niet gedragen door cellen, maar gedragen door computer chips en sensoren. Het gaat erom dat in beide gevallen sprake is van zelfstandig lerende en werkende hersenen.
Je bedoelt dat het woord memon eigenlijk een naam is voor alle organismen met zelfstandig werkende hersenen, ongeacht of het organismen van vlees en bloed zijn of technische organismen.
Ja, je slaat de spijker op zijn kop.
Mooi, maar dan begrijp ik nog niet waarom een memon een memon heet.
Dat komt van Dawkins, die in zijn boek ‘The selfish gene’ opmerkte dat genen zich reproduceren via organismen en dat memen, zoals melodietjes en overtuigingen, zich reproduceren via hersenen. En Blackmore neemt dat idee over als ze hersenen beschrijft als een ‘meme machine’.
Dat snap ik niet. Een gen codeert voor een organisme, maar een meem codeert toch niet voor een memon?
Dat heb je snel gezien! Een wetenschappelijke naam voor codes die coderen voor hersenstructuur is hard nodig. Je zou ze ‘coderende memen’ kunnen noemen.
Ja zeg, zo blijven we nog wel even memeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten